بسم الله الرحمن الرحیم
بخشی ازمسئولیت انسان
فرازهایی ازتعقیبات نمازعشا:
ای خدای بزرگ بدرستی که من ازجایگاه روزی خودم آگاه نیستم،تنها رزق خود را به خیالی که بردلم وارد میشود می طلبم و در دورشهرها در طلب روزی می روم. پس من (در طلب) آنچه طالب او هستم مانند شخصی متحیرم که نمی دانم روزیم در صحراست یا در کوه یا در زمین یا درآسمان است یا در خشکی است یا در دریا و به سمت کیست و پیش کیست ولی می دانم که علم آن نزد توست و اسباب روزی من هرچه هست به دست توست و توبه لطف و کرم قسمت می کنی و سبب آن رزق را به مهر بانی خود می انگیزی .... و رزقی که به من عطا می کنی وسیع فرما و راه طلب آن را آسان گردان و از مأخذ نزدیکی مقرر ساز..
همه مابخشی از مهاجران سیار،سیاره زمین هستیم که در دنیای مهیج و پرهیاهوی اطرافمان،ازطرق مختلف درپی امیال و آرزوهایمان روان بوده وهستیم،مسافران کنجکاووماجراجوئی که راه های رسیدن به اهداف را بصور و اشکال گوناگون طی می کنند. بعضی صرفاً با اتکاء به ابزارهای شخصی و مادی در پی آن روانند و غیر از این راه وچاره ای نداشته و ندارند که برخی به مقصود می رسند و بعضی هم بعلت غفلت ازگردش ایام وفراموش کردن نقشه راه،عدم توجه به لطف وکرم رازق مطلق ،ناآگاهی ازاینکه ،کارسرمایه جاودانی است ،دچار یأس و ناامیدی شده وازادامه راه باز میمانند.
عده ای با پشتوانه ثروت و امکاناتی که بصورت موروثی از نیاکان واجدادشان به آنها رسیده امرار معاش کرده و کاروکاسبی آنها نه از روی نیاز بلکه به جهت سرگرمی و تفنن است.
گروهی با ترفندهای رندانه از هر بی راهه ای که به ذهنشا خطورمیکندیا برایشان مقدور باشد گذران زندگی می کنند و خود را زیاد به زحمت ومشقت نمی اندازند.
افرادی هم با استفاده از روشهای نامتعارف،غیرشرعی ،دور زدن قانون و استفاده از روشهای غیرمعمول، ره صد ساله مادیت ودنیاطلبی را یک شبه طی می کنند اینگونه افرادبخاطرعدم تقیدبه دین واصول اخلاقی براسب لجام گسیخته تخلفلفاتی ازقبیل اختلاس ، ارتشاء،رباو... سوار شده و جولان می دهند و غالباً از هرگونه مؤاخذه ای هم معاف و درامان هستند و بنحوی از انحا ءپادشاهی می کنند و به ریش همه می خندند .
گروهی هم با استفاده از ترفندهای نخ نما شده مثل کلاه شرعی ،معاملات ربوی و....به نان و نوایی می رسند
دراین وانفسای مشکلات،عده ای انسان شریف وشرافتمندبدون تسلیم شدن درمقابل زرق وبرق دنیای متلاطم ، با تلاش ، توکل و توسل در این آشفته بازار سرگرم امور روز مره خود هستند و تمام هم و غمشان رعایت حدود شرعی ،قانونی و عرفی می باشد تا در زلال جاری رزق و روزی حلال از راه طاعت خالق و خدمت به مخلوق ،به خیر و برکت دنیوی رسیده ومسیرجذب وکسب اجردنیوی وثواب اخروی رابرای خودهموارمی کنند.
اینان با تلاش،کوشش وزمزمه دعاهای سفارش شده و گشاده روئی،گره گشای گره های روز مره همنوعان خود هستند و راه رسیدن به قرب الی الله را اهتمام به حل مشکلات دیگران میدانند و همواره دعایشان سلامتی و تندرستی جسمانی ، نشاط و طراوت روحانی همنوعان می باشد و از خدای متعال طلب روزی کرده تا در بستر تلاشهای صادقانه خود ،راههای سرازیر شدن خیر و برکت به مال و اموال خویش را از طریق فعالیت و عبودیت ،هموار کنند
ماخانه بدوشان مصصمی هستیم که برای ادامه حیات عزتمندانه، نقطه به نقطه ، منطقه به منطقه و شهر به شهر دنبال زندگی ورزق وروزی می رویم ومی دویم ولی دراین تکاپوی آبرومندانه،دقیقا نمی دانیم که مأخذ، مقصد و مأوای ما کجاست و تنها کسی که از سرنوشت محتوم ما خبر دارد،خدای قادر متعال است.رازق مهربانی که همه عالم و آدم در قبضه قدرت او قرار دارد و جز بااذن او کاری نمی توانند بکنند، اوست که ماها را به تقدیرو سرنوشت های مختلف هدایت می کند تا با کوله باری از تلاش ، کوشش و استقامت به مقصد و مطلوب خود برسیم اگردراین مسیرسخت ودشوار، هدایت های معنوی هدایتگران اصیل واصلی، نباشد،ما صرفاً براساس تجربه وحدس و گمان گام بر می داریم ولی نمیدانیم که در نهایت به کجا رفته و چه نتایجی بدست خواهیم آورد . ما اعتقاد وایمان داریم که در ورای همه مساعی ما نیروی قوی و قدرتمندی نهفته است که با اتکاء به او هر ناممکنی ممکن می شود و هر مانعی برطرف و هرهدفی دست یافتنی می شود تا با باور بارور،اندیشه مترقی و خدایی خویش به همان نقطه ای برسیم که برای آن برنامه ریزی و تلاش کرده ایم ،با داشتن چنین پشتوانه مستحکمی می توانیم گامهای بعدی را محکمتر برداریم.
درنظام آفرینش انسان یگانه موجودی است که در برابر خدای متعال،سفیران مکرم الهی ،خانواده معزز و دیگرافرادجامعه ، مسئول است تا با جدیت و تلاش بیشتر،پاسخگوی همه یابخشی از مسائل مرتبط با این موارد باشد.خدا به ماقوه تفکر،اندیشه، سلامتی ،تندرستی و توان و قدرت جسمانی داده است تا در مقابل عظمت بی انتهایش سرتعظیم فرود آورده ودرحدوسع وتوانمان،شکرگزار همه نعماتش باشیم و زکات جسم و جانمان را با سپاس ،تضرع وخدمت،پرداخت نماییم که در این صورت است که شکر نعمت ، نعمت را افزون کند و کفر نعمت باعث زوال و نابودی آن می گردد.بخاطر همین است که می فرمایند"هر نفسی که فرو می رود ممد حیات است و چون برآید مفرح ذات" یا "برگ درختان سبز در نظر هوشیار،هر ورقش دفتری است از معرفت کردگار" ما باید بدانیم و آگاه باشیم که عالم وجود،محل تجلی جلوه جمال آن ذات هستی بخش است که "هرکجا که باشیم اوبامااست ( هو معکم اینما کنتم ) او با شماست ( الله معک ) چون از رگ گردن به ما نزدیکتر است ( نحن اقرب الیه من حبل الورید ) او قادر است ، قاهر است ، محیط است ، عالم و علیم و سمیع وبصیراست و به همه ذرات عالم احاطه،تسلط و توجه دارد و هیچ چیزی از دید نافذ و نگاه دقیق آفتابیش پنهان نیست ما در محضر او هستیم چون "عالم همه محضر اوست "پس باید دقت کنیم که با غفلت و سهل انگاری کارمان به ولنگاری،انکار و معصیت، نکشد تا سرانجام تلخ عذاب الیم را برای خود رقم نزنیم. ما خدایی داریم که ارحم الراحمین است .در مقابل مهربانترین مهربانان چگونه زبان به ناسپاسی باز کنیم و خود را در معرض خشم و غضبش قرار دهیم . ما وظیفه داریم که هر لحظه و دم به دم در مقابل آستان آسمانیش زانو زده و کرنش کنیم تا شرایط بنده نوازیش را فراهم نماییم . ما باید بدانیم در برابر خدایی قرار گرفته ایم که در همه حالات و احوالات ما را می بیند ولی ما انسانهای غافل و ناآگاه فکر میکنیم در خلوتگاه ها دور از تیررس نگاه رعد آسای او هستیم "الم یعلم بان الله یری"پاسخ محکمی به تصوروخیال باطل مااست .همه ما فرزندان آدم ابوالبشر،درمقابل قاضی عادلی قرار گرفته ایم که از همه زوایای آشکار و پنهان زندگی ما آگاه است،پس باید به مفهوم روشن وهشداردهنده این حدیث نورانی توجه کافی و وافی داشته باشیم (اتقو معاصی الله فی الخلوات فان شاهد هوالحاکم)تادچارغفلت ،لغزش وگرفتاری درمنجلاب گناه نشویم
بنابراین باید با تقوی و درستکاری،اسباب سرافرازی خود را در چنین آوردگاه بزرگ و دادگاه با عظمتی،فراهم کنیم تا ازعذاب دردناک و عقاب خوار کننده اش،محفوظ و درامان بمانیم ،شاهدو قاضی در دادگاه دادگستر عدل الهی یکی است و هیچ مفری برای گناهکاران خاطی ،طغیانگروعاصی ،وجودنداشته و ندارد، دراین محکمه استثنائی و بی نظیر،اعضا و جوارح آدمی به اذن وامرقاضی مقتدروعادل ،انسان های گناهکار را رسوا می کنند .
براساس حدیث نورانی ،،کلکم راع وکلکم مسئول عن رعیته،،همه ما مسئول وموظف به حسن انجام رسالت و وظایفی هستیم که جزءلاینفک تکالیف تعطیل ناپذیرالهی وانسانی ماهستندچراکه شرط بنده نوازی،خوب وشایسته بندگی کردن است چون شرط وشروط ورودبه محدوده ویژه،عابدان عالم وعامل،اخلاص وخلوص ، باورباطنی به امورماوراءالطبیعه، میباشد ،تشکرلفظی آغازارتباط باخالق و مقدمه ستایش عملی است که بخشی از حمدوسپاس ما درمقابل نعمتهای بیکران الهی خواهدبود،شاکران وسپاسگزاران واقعی کسانی هستندکه در پیشگاه با عظمت پروردگاربی همتا سرتعظیم فرود آورده و با فروتنی و تواضع رفتارمیکنند و بخاطر قصور و کوتاهی،عذر تقصیر به درگاه اومی آورند تامشمول لطف و آمرزش شده و دردایره رحمت و عنایات خاصه آن کریم بنده نواز ،قراربگیرند.
مامسئولیم که به شکرانه همه داشته هایمان عملاسپاسگزار باشیم تا داشته هایمان بابرکت وروزافزون گشته و به کعبه آمال و آرزوها یمان نزدیک و نا ئل شویم.ما موظفیم در مقا بل نعمت معنوی راهنمایان و رهبران دلسوز دینی که پیروی ازآنها ضامن سعادت دارین است ، سجده شکر به جا آوریم .پیشوایان مهربان ومهرآفرینی که بخاطر هدایت و رستگاری ما سوختند و ساختند وبا زحمات طاقت فرسا، بستر هدایت وسعدت مارا فراهم نمودند .آنها دغدغه اول و آخرشان نجات و عاقبت بخیری ما بوده است . آنها ستارگان درخشانی از کهکشان رسولان رهائی ورستگاری هستندکه از آسمان رفیع معنویت فرود آمدند تا ما فرشیان را عرشی کنند و آنقدر خود را تنزل دادند که دستان خالی ما به آستان پر بارشان برسد.این منابع نور ومحبت در طول هدایت و مهربانی خدای متعال قرارگرفته اند تابعنوان واسطان فیض، زمینیان مشتاق شوق پرواز را به آسمان عبودیت ومعنویت متصل کنند.ماباورداریم که خورشید فروزان و عالمتاب در تلألؤ نورانیت آنها هر روز به ما نوید فردا و فرداهای بهتر،روشنتر وامیدوارکننده را می دهدتادرسایه سارولایت ائمه نوروهدایت ،مسیرفلاح وخوشبختی را طی کرده وواردروضه رضوان الهی شویم
در این منظومه رهائی بخش و هستی آفرین ،حضرات معصومین نقطه پرگار دایره معرفت، عشق و معنویت بی انتهاو لایزال هدایت ابناء بشریت بوده و هستند ودراین وادی مقدس هرکس تلاش و کوشش مثمر ثمرتری داشته باشد خود را به دامنه قله عرفان و محبت آنان نزدیکترکرده وبه جرگه،جرعه نوشان اهل نجات وسعادت خواهدپیوست
آن اعاظم معظم ومحبوب حقتعالی،صراط مستقیم هدایتند،گنجینه اسرار عالم هستی و بهترین بندگان خدا در میان خلایق ،امیران سخن وکلامند که از اقیانوس دانش وعلوم بشری سرشارند ،آبشارهای معارف الهی ازقلب مطهربرلسان مبارکشان جاری وساری میشود. آنان قلعه بانان قلعه امن و امان الهی هستند.غواصان اقیانوس بی کرانه و ژرف علوم مادی و معنوی هستند. تیزپروازان آسمان لایتناهی اندیشه ناب اسلامی و معارف متنوع انسانی که هیچ پرنده بلند پروازی به قلل مرتفع تفکر،تعقل و اندیشه اشان نمی رسد ،صحنه گردان عالم هستی آنان را جایگزین خود در پهنه گسترده گیتی کرده که امور مادی و معنوی جهانیان را سر وسامان داده تا انسانهایی آزاده و ژرف اندیش در گهواره متحرک زمین پرورش دهند و تابلوی درخشانی را ازتاروپود عبودیت،ترسیم نمایند. دربستر بی چون وچرای بندگی است که انسان از بسیط خاک تا آن سوی افلاک طیران کرده وپر می کشد و تاج اوج بندگی وسرسپردگی برسرمی نهد.بنابراین آنچه انسانهای وارسته به خدا پیوسته دارند اندک توشه ای است که از خوان گسترده کریمان آسمانی ساکن در زمین،به آنها رسیده ومی رسد
اقیانوس معارف بی بدیل الهی آنچنان عمیق و مواج است که تنها غواصان دریای نور و هدایت توان سیر و سلوک درچنین بحورمتلاطمی را داشته و دارندوازهمین رهگذراست که اندک افرادی از ابناء بشر به توفیقات عظیم وغیرقابل توصیفی،دست یافته اند.
پرورش یافتگان آستان ملکوتی و آسمانی رب الارباب،کسانی هستندکه شایستگی ورود به چنین بزم شکوهمندی رابدست آورده اند. آنان دردانه هائی هستند که درپرتو انوارمنورو نوید بخش الهامات درونی از همه موانع بلندوکوتاه عبور کرده تا در طریق سیر الی الله به آنجا برسند که همه جا را نور عبودیت و اطاعت و بندگی فراگرفته است و چنانچه غرق درمعنویت غیرقابل توصیف می شوند که از قهقهه مستانه اشان نوای عند ربهم یرزقون درفضای دلنشین ملکوتیان طنین انداز می شود آنچه درباره احرار و آزدگان رستگار به خدا پیوسته به ذهن خطور می کند عبارات ناقصی است که ظرفیت بیان اوصاف بندگان عارف ووارسته را ندارد واین سطورومطالب از باب هر کس از وهم خود شد یار من است وگرنه ما کجا وآستان رفیع و بلند مرتبه و دست نیافتنی آن قدیسان محبوب به حق پیوسته کجا ؟
پس بهتر آن است که لب فرو بندیم وقلم بشکنیم و عاجزانه اعتراف کنیم،آنجا که عقاب پر بریزد از پشه لاغری چه خیزد.
انسان درمقابل این رسالت خطر ومعنویت عظیم و بی انتها مسئول بوده ، هست وخواهد بود وبا هیچ توجیهی نمی تواند شانه از زیربار چنین مسئولیت بزرگ و سنگینی خالی کرد ولی چون توانایی لازم وکافی برای کشیدن چنین بار ثقیلی را نداریم باید دعا کنیم یا "رب قو علی خدمتک جوارحی" ،وازپروردگارجهانیان بخواهیم" الهم اجعل عواقب امورنا خیرنا" "اهدنا الصراط المستقیم" ،"یارب ارحم ضعف بدنی" ،وبرای مخفی کردن و پوشاندن خطاهایمان بخوانیم وعاجزانه بخواهیم،یا "ستارالعیوب" ،وبرای لغزشهایمان بنالیم ودرخواست کنیم،" الهم لاتکلنی علی نفسی طرفه عینا ابدا" ، وجهت بهره مندی ازلطف ورحمت حق باتضرع زمزمه کنیم ،"ربنا آتنا فی الدنیا حسنه و فی الاخره حسنه و قنا عذاب النار" .
علاوه برآنچه که به اختصارشرح داده شد،ومضاف برآنچه گذشت،ما درمقابل خانواده که عزیزترین افراد جامعه برای همه ماهستند،مسئولیم چون آنهامنتظرو چشم براه ما هستند تا برایشان آرامش، رفاه و آسایش به ارمغان آوریم.ما عضووسرپرست خانواده ای هستیم که بعد از خدای متعال امیدشان به دستان پرتلاش ونگاه مهربان وآرام بخش مااست تا باسعی و کوشش خود، نگرانی آنان رارفع واسباب سرور و شادمانیشان رافراهم کنیم،نهال خانواده درسایه احساس مسئولیت،تعهدو مساعی جمیله ما به رشد و نمو رسیده و شاخ و برگ آن سرشار از نشاط و طراوت می شود و به یک درخت تناور،نیرومندوقوی، تبدیل می گردد. خانواده کانون گرمی است که هیچ جایگزین و بدیلی ندارد . خانواده با صفا و توام با صمیمیت و مهربانی نمونه ای کوچک از بهشت اخروی است که در دنیای ما نمایان وجلوه گر شده است در چنین کانون گرم وباوفائی، احترام ، ادب ، اخلاق ، فروتنی،تواضع و بالندگی موج میزند ، حریمها رعایت می شود.همه امور براساس حسن ظن انجام شده و از هرگونه بد بینی و سوء ظن مبرا هستند.در کشتی آرام خانواده همه تلاش می کنندکه سفینه نجات زندگی شان کوچکترین آسیبی نبیند ناخدا وکاپیتان آن مردی است که برای نجات،طمأنینه،آسایش ورفاه اعضای خانواده همه سختیها ،مرارتها و رنجها را به جان می خردتابه ساحت وساحل امن،عزیزترین عزیزانش خدشه وخراشی واردنشود، دوری از جمع کوچکی که تاروپود وجودشان سرشار ازاحساس، دلبستگی و وابستگی است ازلحاظ عاطفی و همه جنبه های انسانی بسیار مشکل است ، اماتعهد،حس احساس مسئولیت و وظیفه شناسی حکم می کند که با عزم و اراده مردانه اش،مهیای سفرورا هی دیار دور شود تا درسایه پشتکارو وفای به عهد، بستری مناسب و شایسته را برای آرامش خانواده فراهم کند و با کار و کوشش خستگی ناپذیر خود تلخی و سختی دوری ازآنان را به شیرینی آبرومندانه و لبخند رضایت بخش تبدیل نماید.تا همه روزها را باامیدسپری کرده و شبها را باآرامش سر بر بالین نهاده و به شکرانه نعمت صحت وسلامت نان آور و بهبودی زندگیشان، شاکر درگاه با عظمت حضرت حق بوده و ازاینکه مجرای روزیشان را پیدا کرده اند با انگیزه بهتروقویتری،مسیرپرشور زندگی را با اطمینان بیشتری به سوی آینده ای روشن وامیدبخش،طی کنند. درخانواده ای که بوی بهشت خدایی از آن به مشام می رسد هیچکس احساس یأس و ناامیدی نمی کند چون می دانند و باور دارند که "لیس للانسان الا ما سعی" یعنی "نابرده رنج،گنج میسر نمی شود ، مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد" در منظومه خانواده مرد وزن بعنوان همسر و همدل کانون و مرکز، فرزندان و نوادگانشان ستاره های محبوب آسمان همدلی و یک رنگی این واحدکوچک جامعه هستند . درچنین فضای معطری، انسانها با تمام وجود حس و لمس می کنند که "بنی آدم اعضا یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند" ، گوهر آفرینش،هسته هستی بخشی است که خدای متعال به عنوان انسانیت در سرشت و طینت ما به ودیعه نهاده است تا بدانیم و بفهمیم که "تن آدم شریف است به جان آدمیت ، نه همین لباس زیباست نشان آدمیت". انسانیت وفطرت پاک بشری حکم میکند که در مقابل مالک قادر وتونا ،خاشع و خاضع ،درمقابل همنوعان متواضع و فروتن باشیم،شرافت وکرامت انسانی اقتضا می کند که به هیچ وجه عزت وشخصیت خود را به ثمن بخس نفروشیم و درمقابل افزون طلبی زیاده خواهان متکبر،ازحیثیت و فضائل انسانی دفاع کنیم ودربرابر بندگان مقرب،مخلص، برگزیده وشایسته خدا یعنی انبیاء معظم و اولیاء مکرم سرتعظیم فرود آوریم چون آنان نمونه کامل و اکمل صفات و سجایای اخلاقی،انسان کامل هستند، بعد از ذات اقدس الهی ،وتکریم وجودنورانی انبیاء و اولیاء انسان باید درمقابل خانواده،احساس مسئولیت متعهدانه داشته باشد و با تمام وجود،آرامش بخش کانون گرم جمع کوچکی باشد که در آن سرنوشت دنیای امروز و جهان آینده ، نهفته است ، هرنوع تلاش صادقانه و دلسوزانه باعث رشد و شکوفایی اعضاء آن شده و هرگونه برخورد ناثواب و غیر مسئولانه باعث زحمت و رنجش آنان و شکل گیری ناهنجاری های مخرب اجتماعی خواهد شد.
مابایدبا انجام وظایف خطیرانسانی و آرمانی ،بستر تعالی،رشد،شکوفائی و ترقی فرزندانمان بعنوان آینده سازان جوامع بشری رافراهم نموده تادرروال جاری زندگی مادی و معنوی و اجتماعی ، زمینه تحقق آرمانهای فراموش شده را مهیا نمائیم تا افرادمستعدجامعه از ره آورد علوم ذاتی ومعنوی، تجربی و اکتسابی به پیشرفتهای شگفت انگیزنائل شوند.
خانوداه موفق مرهون لطف خداست که آنان را از نعمت وجود پدر و مادری سالم ، کوشا و بانشاط برخوردار کرده است تا دردامان پرمهرو محبت آنان به همه امیال و آرزوهای دست یافتنی برسند . مرد مدیون فداکاری زن و زن امیدوار به پشتکار مردی است که تکیه گاهی مطمئن برای اوو سایر اعضای خانواده است . فرزندان خوب ، فهیم و با معرفت نیز قدردان تلاشهای بی شائبه والدین و ظیفه شناس خود هستند که فضایی سرشار از عشق و محبت ، گذشت و فداکاری ، تلاش و کوشش را برای آنان فراهم کرده اند تا باخیالی آسوده و روحیه ای مضاعف مسیر ترقی و تعالی را با طیب خاطر طی نموده و به آرمانهای رویایی خویش برسند خانواده ای که روح تفاهم ،اخلاص ،معنویت و خدا باوری برآن حاکم است از بحث های ملال آورو تنش زا، مشاجرات ناراحت کننده،پرخاشگریهای دل آزار ، بی اعتمادی ویرانگر،سوء ظن ، تجسس ، غیبت و هرگونه ناهنجاری اخلاقی مبرا خواهدبود. انسان د رچنین جمع کوچک و بزرگی احساس آرامش و امنیت روانی غیرقابل توصیفی خواهد داشت که از لحظه لحظه آن بوی طراوت،صفا و صمیمیت را استشمام می کند واین نمونه ای کوچک از بهشت برین و رضوان الهی است که انسان به عینه مشاهده می کند تا با غلبه برهمه دغدغه های بیهوده طریق مستقیم سیرالی الله را با آسودگی خاطر و اطمینان قلبی سپری نموده و در تلألؤ نورانی شعاع مشعشع اقمار منیرالهی ره صد ساله را یک شبه طی کرده و به آنجا برسد که در احاطه نور و سرور انفاسی قدسی اولیاء خدا سبکبال و سبکبار پرواز کند تا به مقام عبودیت وبندگی مخلصانه حقتعالی، نائل شوند .تجربه بهشت کوچک زمینی فرصت مغتنمی است تا انسان خود را مهیای ورود به محفل انس خوبان به خدا پیوسته کند و از خوان گسترده نعمات بی بدیل الهی بهره مند ومتنعم گردد و این خود شعبه ای ازشعبات اسرار آمیز عروج از فرش به عرش است تا در بالاترین نقطه ممکن سیروسلوک معنوی،مقام ومرتبه نظر به وجه الله رادرک نماید.
همانطور که حب الله و مودت نسبت به مقربان درگاهش عبادت است دوست داشتن اهل و عیال ،بخش لاینفکی از وظایف ذاتی و تعطیل ناپذیر انسان است. خدمت به خانواده به عنوان هسته اولیه تشکیل جوامع بشری بارسنگین و امانت الهی است که بردوش مردان مسئول ، متعهد و وظیفه شناسی نهاده شده تا با محبت و مهربانی به بهترین شکل ممکن آن را به مقصد و مقصود مطلوب برسانند تا هنگام ترک دنیا وکوچ به عقبی، هیچ دینی بگردن نداشته باشند و با قلبی مطمئن و روحی امیدوار به ملاقات پروردگار عالمیان بشتابد و در فردوس برین و جاودانه آن معبود بی همتا به آرامش ابدی برسند فرزندان صالح چنین مردان مردی گلهایی از گلستان بهشت اند که مایه خیر و برکت اهل زمین بوده و خلق از وجودشان در آسایش است. انسانهائی اینگونه دربرابر ناملایمات دیگران آرام و قرار ندارند و نسبت به همنوعان خود اظهار همدردی کرده و به حل مشکلات و سر سامان دادن به امور آنان اهتمام می ورزند زیرا قلوب سرشار از مهر آنان حرم امن الهی است که در آن غیرخدا راه نخواهد داشت این مهم ناشی از باور به این نکته است که "چو عضوی به درد آورد روزگار، دگر عضوها را نماند قرار" ،زیرا به این امر نیز واقفند که ، "تو که از محنت دیگران بی غمی ، نشاید که نامت نهند آدمی" وزیرچتروتحت لوای" من اصبح ولایهتم به امورالمسلمین فلیس بمسلم" قرارگرفته که همین اعتقادوتوجه، مسئولیت انسان را سنگین و سنگین تر می کند تا با اراده ی خلل ناپذیر به تحقق آرمانهای متعالی بشری نائل گردد تا به خیل احرار و آزادگانی که رضایت خدا را سرلوحه امورشان قرار داده اند ، ملحق و پس ازاخذ درجه رفیع قرب الی الله در روضه رضوان الهی مأوی گزینند.در چنین مرام و مسلکی هیچ چیز بی حساب و کتاب نبوده و نیست و هچ برگی بدون اذن و اراده حقتعالی از شاخه درختی جدا و برزمین نخواهد افتاد و هیچ ذره ای از ذرات عالم هستی از نگاه نافذ و ناظر او پنهان و مخفی نمی ماند در ضمن چون به " فمن یعمل مثقال ذره خیره یره ومن یعمل مثقال ذره شرایره" ایمان وباور دارندکه همه چیزدرکتیبه اعمال ماثبت وضبط خواهدشد
اینها همه مقدمه است برای اینکه ما بدانیم،بفهمیم و درک کنیم که عالم محضر خدای علیم وخبیر است تا به خودمان جرأت عرض اندام، جسارت و معصیت درمقابل خالق هستی را ندهیم علاوه برآن درعالم ذربه همه ما اقرارکرده ایم که او خدایی واحد ،بینا ودانا ،قوی وقاهر است که برهمه امورجهان احاطه واشراف داردبنابراین باید در همه احوالات ، خلوت و جلوت مواظب پندار،گفتار، وکردارمان باشیم تا درسایه مراعات و مراقبت حدود و حریم الهی ،شایستگی" فادخلی فی عبادی وادخلی فی جنتی" را یافته و تحت لوای دولت کریمه و کبریایی اش شرط وزمینه بنده نوازی ، رحمت و غفران واسعه اش را فراهم کنیم.انسان مسلمان، مسئول ، وظیفه شناس و متعهد نمی تواند نسبت به امور پیرامونش خاموش و بی تفاوت باشد چراکه حس انسان دوستی و مسئولیت پذیری باعث می شود ما در ارتباط با حوادث و اتفاقات واکنش نشان داده و خودرامهیای پاسخگویی به نیازهای نیازمندان نمائیم تا در حد امکان حلال مشکلات روز مره مردمی باشیم که از ما انتظار کمک و مساعدت و همدردی را دارند و به همین دلیل و دلایل پنهان و آشکار دیگر، ما در مقابل حضرت احدیت ، انبیاء،اولیاء ، خانواده و مردم مسئولیم و باید تلاش کنیم ، بارامانتی که بردوش ضعیف و نحیف ما نهاده شده است با تلاش،توکل،توسل وانرژی مضاعف آن را به سر منزل مقصود برسانیم تا درکنار آرامش درونی و اقناع ندای بیدار کننده وجدانمان در برابر قدرت بی انتهای حاکم اول وآخرجهان، سرافراز و سربلند باشیم و درصورت هجرت از دنیای فانی به سرای باقی دستانمان خالی از خدمت و مجاهدت صادقانه و مخلصانه نباشد،چون تنها باره توشه تقوا و عبودیت می توان از موانع ومواقف پیچیده،سخت ودشوار،عبور کرده تا به رضایت و رضای حق تعالی رسید و با آرامش و اطمینان در سراپرده عشاق به وصال یار و محبوب رسیده و وارد شده و جلوه جمال ازلی و ابدی رب الارباب را به نظاره بنشینیم .
اللهم الرزقنا توفیق طاعه، اللهم الرزقنا رزقاحلال طیبا ،اللهم عاملنابفضلک ولاتعاملنا بعدلک ،اللهم اجعل عواقب امورناخیر
خدایا چنان کن سرانجام کار تو خشنود باشی ما رستگار