در سیستم عامل لینوکس برخلاف ویندوز، پارتیشنها با نامهای C ،D ،E و... ایجاد نمیشود. بلکه با نامهایی همچون "/"، "/home" و "/boot" شناخته می شوند. در لینوکس شما هر یک از پوشه های موجود در root را می توانید در غالب یک پارتیشن مجزا ایجاد کنید. در این آموزش ما شیوه ها مختلف پارتیشن بندی در لینوکس (شامل، نحوه ایجاد پارتیشن، نحوه افزایش حجم پارتیشن، نحوه حذف پارتیشن، نحوه فرمت یک پارتیشن و ...) را به شما آموزش خواهیم داد.
و اما بهترین شیوه برای پارتیشن بندی :
ایجاد 4 پارتیشن زیر یکی از بهترین حالتهای پارتیشن بندی سیستم عامل لینوکس است :
درساده ترین حالت در لینوکس ما دو پارتیشن باید داشته باشیم، یکی swap که به عنوان پارتیشنی برا کمک به RAM است و پارتیشن root که مختص کلیهی فایلهای سیستمعامل میباشد.
پارتیشن / یا Root :
در این پارتیشن کل فایلهای سیستمعامل قرار خواهد گرفت. (کرنل - برنامه ها - فایل و فولدرها و ..)
در لینوکس پارتیشن های اصلی را غالبا را با فایل سیستم های EXT2-EXT3-EXT4 فرمت میکنند.
همچنین توصیه میشود مطالعه بفرمایید :
Ext2/Ext3 و Ext4 چیست و چگونه فایل سیستم های لینوکسی ایجاد و تبدیل می شوند
پارتیشن Swap :
از مزیت های لینوکس نسبت به ویندوز استفاده از Swap بجای Pagefile است، این پارتیشن، در شرایط سخت که رم بسیار مشغول است، بار پراسسهای مرده را به دوش میکشد، تا سرعت سیستم افت نکند. این پارتیشن از سیستمفایل Swap استفاده میکند. اگر میزان رم سیستم تان پایین است توصیه می شود، 2 تا 2.5 برابر میزان حافظه RAM خود، فضا برای swap در نظر بگیرید.
نکته : سیستمفایل Swap در کلیه شرایط قادر به استفاده بیش از 2 گیگابایت نمی باشد.
پارتیشن Home :
بهتر است که پارتیشن /home را جدا کنیم و در غالب یک پارتیشن مجزا درنظر بگیریم. این پارتیشن شامل تمام دیتای شخصی شما است که در مواقع بروز مشکل می توان دیتای شما سالم مانده و تنها نیاز به تعویض سیستم عامل روی پارتیشن / خواهید داشت. این پارتیشن را نیز می توانید مانند پارتیشن / با فایل سیستم های EXT2-EXT3-EXT4 فرمت کرد. فضای این پارتیشن را با توجه به حجم دیتای خود در نظر بگیرید.
پارتیشن Boot :
پارتیشن /boot این پارتیشن مختص نگهداری اطلاعات boot loader شما همانند گراب می باشد، از آنجایی که حفاظت از اطلاعات boot سیستمعامل اهمیت بالایی دارد در نتیجه ایجاد یک پارتیشن مجزا برای آن توصیه می شود. این پارتیشن را نیز می توانید مانند پارتیشن / با فایل سیستم های EXT2-EXT3-EXT4 فرمت کرد. برای این پارتیشن فضای 200 مگ کافیست، چون در بدترین حالت میزان استفاده از 50 تا 100 مگ بالاتر نمیرود.
و اما به شیوه های مختلفی و با ابزارهای گوناگونی می توان نکاتی که در بالا گفته شده را پارتیشن بندی کرد، که هر کدام را در یک پست جداگانه به صورت مفصل شرح دادیم.
آموزش دستور Fdisk برای پارتیشن بندی هارد در لینوکس
آموزش پارتیشن بندی هارد در لینوکس با استفاده از ابزار گرافیکی GParted
آموزش دستور Parted برای پارتیشن بندی هارد در لینوکس (به زودی)
آموزش کامل پارتیشن بندی حرفه ای هارد در لینوکس با LVM (در 6 بخش)
نحوه پارتیشن بندی اوبونتو 18.04 در هنگام نصب سیستم عامل
نحوه پارتیشن بندی دبیان 10 در هنگام نصب سیستم عامل
نحوه پارتیشن بندی CentOS 8.0 در هنگام نصب
خلاصه
در این مقالات بالا ما نحوه پارتیشن کردن یک هارد دیسک برای سیستم عامل لینوکس (Ubuntu, Debian, Mint / CentOS, RHEL) را به همراه نحوه تغییر سایز پارتیشن ها، حذف پارتیشن ها و همچنین نحوه فرمت کردن آنها را شرح دادیم. شما میتوانید این روش های پارتیشن بندی را برای دیگر سیستم عامل ها نیز به کار ببرید. ممنون که این مقاله را مطالعه کردید.
و اما بهترین شیوه برای پارتیشن بندی :
ایجاد 4 پارتیشن زیر یکی از بهترین حالتهای پارتیشن بندی سیستم عامل لینوکس است :
- پارتیشن / یا root
- پارتیشن Swap
- پارتیشن /home
- پارتیشن /boot
درساده ترین حالت در لینوکس ما دو پارتیشن باید داشته باشیم، یکی swap که به عنوان پارتیشنی برا کمک به RAM است و پارتیشن root که مختص کلیهی فایلهای سیستمعامل میباشد.
پارتیشن / یا Root :
در این پارتیشن کل فایلهای سیستمعامل قرار خواهد گرفت. (کرنل - برنامه ها - فایل و فولدرها و ..)
در لینوکس پارتیشن های اصلی را غالبا را با فایل سیستم های EXT2-EXT3-EXT4 فرمت میکنند.
همچنین توصیه میشود مطالعه بفرمایید :
Ext2/Ext3 و Ext4 چیست و چگونه فایل سیستم های لینوکسی ایجاد و تبدیل می شوند
پارتیشن Swap :
از مزیت های لینوکس نسبت به ویندوز استفاده از Swap بجای Pagefile است، این پارتیشن، در شرایط سخت که رم بسیار مشغول است، بار پراسسهای مرده را به دوش میکشد، تا سرعت سیستم افت نکند. این پارتیشن از سیستمفایل Swap استفاده میکند. اگر میزان رم سیستم تان پایین است توصیه می شود، 2 تا 2.5 برابر میزان حافظه RAM خود، فضا برای swap در نظر بگیرید.
نکته : سیستمفایل Swap در کلیه شرایط قادر به استفاده بیش از 2 گیگابایت نمی باشد.
پارتیشن Home :
بهتر است که پارتیشن /home را جدا کنیم و در غالب یک پارتیشن مجزا درنظر بگیریم. این پارتیشن شامل تمام دیتای شخصی شما است که در مواقع بروز مشکل می توان دیتای شما سالم مانده و تنها نیاز به تعویض سیستم عامل روی پارتیشن / خواهید داشت. این پارتیشن را نیز می توانید مانند پارتیشن / با فایل سیستم های EXT2-EXT3-EXT4 فرمت کرد. فضای این پارتیشن را با توجه به حجم دیتای خود در نظر بگیرید.
پارتیشن Boot :
پارتیشن /boot این پارتیشن مختص نگهداری اطلاعات boot loader شما همانند گراب می باشد، از آنجایی که حفاظت از اطلاعات boot سیستمعامل اهمیت بالایی دارد در نتیجه ایجاد یک پارتیشن مجزا برای آن توصیه می شود. این پارتیشن را نیز می توانید مانند پارتیشن / با فایل سیستم های EXT2-EXT3-EXT4 فرمت کرد. برای این پارتیشن فضای 200 مگ کافیست، چون در بدترین حالت میزان استفاده از 50 تا 100 مگ بالاتر نمیرود.
و اما به شیوه های مختلفی و با ابزارهای گوناگونی می توان نکاتی که در بالا گفته شده را پارتیشن بندی کرد، که هر کدام را در یک پست جداگانه به صورت مفصل شرح دادیم.
آموزش دستور Fdisk برای پارتیشن بندی هارد در لینوکس
آموزش پارتیشن بندی هارد در لینوکس با استفاده از ابزار گرافیکی GParted
آموزش دستور Parted برای پارتیشن بندی هارد در لینوکس (به زودی)
آموزش کامل پارتیشن بندی حرفه ای هارد در لینوکس با LVM (در 6 بخش)
نحوه پارتیشن بندی اوبونتو 18.04 در هنگام نصب سیستم عامل
نحوه پارتیشن بندی دبیان 10 در هنگام نصب سیستم عامل
نحوه پارتیشن بندی CentOS 8.0 در هنگام نصب
خلاصه
در این مقالات بالا ما نحوه پارتیشن کردن یک هارد دیسک برای سیستم عامل لینوکس (Ubuntu, Debian, Mint / CentOS, RHEL) را به همراه نحوه تغییر سایز پارتیشن ها، حذف پارتیشن ها و همچنین نحوه فرمت کردن آنها را شرح دادیم. شما میتوانید این روش های پارتیشن بندی را برای دیگر سیستم عامل ها نیز به کار ببرید. ممنون که این مقاله را مطالعه کردید.
کامنت