میخواهیم در این مطلب به یک سری اصول مقدماتی کار با برنامه های مدیریت بسته (Package Manager) در توزیع های معروف بپردازیم.
معمولا اکثر این پکیج منیجرها دارای رابط گرافیکی مناسب هستند. با این حال آشنا بودن با نحوه استفاده از آنها از طریق خط فرمان کمک بزرگی به شما خواهد کرد. در اغلب موارد اقدام از طریق خط فرمان سریع تر و بی نقص تر خواهد بود. چرا که شما با داشتن خروجی مربوط به هر دستور به راحتی می توانبد به عیب یابی و رفع مشکل بپردازید.
۱- pacman , aur , abs
همان طور که می دانید این سیستم مدیریت بسته در توزیع آرچ لینوکس، به کار رفته است و در توزیع های دیگری مثل frugalware یا DeLi Linux (که در حال حاضر با نام ConnochaetOS عرضه می شود) هم به کار گرفته شده است. این برنامه هر کاری که مورد نیاز شما باشد را به سادگی انجام می دهد. اینجا می خواهیم اصول کلی کار با این برنامه را آموزش دهیم. در آخر نیز نکاتی که به نظر شخص خودم مفید هستند را بیان میکنم. امیدواریم این مطلب برایتان مفید باشد.
نصب با استفاده از pacman :
برای این کار از سوییچ S- استفاده کنید. به این فرم :
حال برنامه به جستجو می پردازد و از سایت (mirror ها انتخابی) تمام پکیج های مورد نیاز را دانلود و نصب می کند. می توانید نام چند پکیج را با فاصله بنویسید تا همگی دانلود و نصب شوند.
می توانید چند سوییچ دیگر را نیز با این سوییچ به کار ببرید. از y برای آپدیت کردن همه ی مخازن استفاده کنید. از u برای آپدیت کردن پکیج ها استفاده کنید. وقتی از سوییچ w استفاده می کنید به این معنی است که شما می خواهید فقط پکیج ها دانلود شوند ولی چیزی نصب نشود. مثلا برای اینکه سیستم را بصورت کامل آپدیت کنید از :
استفاده کنید. اگر w را نیز اضافه کنید چیزی نصب نخواهد شد، بلکه فقط بسته های مورد نیاز دانلود می شوند.
اگه اسم پکیج را دقیقا نمی دانید و می خواهید دنبال آن بگردید از s استفاده کنید :
میتونید از * یا ؟ هم استفاده کنید. این دستور فقط اسم بسته ها را نشان خواهد داد و چیزی نصب نمی کند. برای نصب کردن بسته های پیدا شده از دستوری شبیه این استفاده کنید :
فقط در نظر بگیرید که عبارت جستجو را بطور مناسب انتخاب کنید تا بسته های اضافی نصب نشوند.
نکته ی دیگری نیز هست آن هم این که بسته هایی که دانلود می شوند به طور پیش فرض در مسیر /var/cache/pacman/pkg قرار می گیرند. بعد از مدتی این مسیر حجیم و حاوی تعداد زیادی بسته می شود. این مورد، هم خوب است و هم بد. خوب از این نظر که اگر با بسته ای مشکل داشتید و سیستم شما را به هم ریخت به سادگی می توانید نسخه ی پیشین آن را که درست کار می کرد از این مسیر نصب کنید تا مشکل برطرف شود. بد هم از این نظر که این بسته ها به مرور زمان فضای زیادی اشغال میکنند. اگر سیستم شما مشکلی ندارد می توانید بسته های قدیمی را پاک کنید. از این دستور استفاده کنید :
حذف با استفاده از pacman :
برای حذف یه پکیج میتوانید از سوییچ R استفاده کنید. به این شکل :
نصب بسته از روی دیسک :
اگه بسته ای را خودتان دانلود کردید یا از aur گرفتید و یا با abs (توضیحات این دو مورد در ادامه آمده است) آن را کامپایل کردید و می خواهید اقدام به نصب آن کنید، این دستور این کار را برای شما انجام خواهد داد :
فقط در نظر بگیرید که باید اسم فایل را به جای filename بنویسید نه اسم برنامه یا بسته را. معمولا فایل ها پسوند tar.gz یا tar.xz دارند.
دیدن بسته های نصب شده :
برای این که بفهمید چه بسته هایی روی سیستم نصب هست از این دستور استفاده کنید.
خب این دستور خروجی زیادی تولید می کند که قطعا گشتن درون آن به صورت دستی سخت خواهد بود. ولی اگر مطلب آشنایی با برخی ابزار های خط فرمان را خوانده باشید یا خودتان با دستورات ترمینال آشنایی داشته باشید می دانید که چگونه درون این همه خط دنبال یک مطلب خاص بگردید.
نکته :
اگر دقت کرده باشید سرعت دانلود خود pacman خیلی زیاد نیست. میتوانید پکیج ها را به صورت دستی خودتان دانلود کرده و آن ها را در مسیر cache که پیش تر گفته شد قرار دهید. آن گاه دستور نصب را اجرا کنید که در این حالت چون بسته در cache موجود است بدون نیاز به دانلود مجدد، عملیات نصب انجام خواهد شد.احتمالا این روش سرعت دانلود بیشتری خواهد داشت، چون شما با برنامه ی دلخواهتان بسته ها را دانلود می کنید. البته می توانید کاری کنید که خود pacman با استفاده از برنامه ی دیگری بسته ها را دانلود کند. برای این کار باید فایل /etc/pacman.conf را ویرایش کنید. در این فایل خطی به صورت :
وجود دارد. می دانید که علامت # به معنای غیر فعال بودن این خط است. این خط را می توانید ویرایش کنید. طوری که با برنامه ی دلخواهتان بسته ها را دانلود کند. فقط دقت کنید که “برنامه ی دلخواه” به صورت خط فرمانی باشد نه گرافیکی. سه مثال زیر برای دانلود منیجر های معروف wget – aria2 – axel کاربرد دارند :
این خطوط باید بعد از = نوشته شوند.
تنظیمات wget که نیازی به توضیح ندارد. axel هم ساده است فقط فایل را به ۵ بخش برای دانلود تقسیم می کند. اگر خواستید عدد ۵ را تغییر دهید آزاد هستید.
تنظیمات aria2 را نیز به همین شکل رها کنید. اگر میخواهید بیشتر بدانید به این صفحه رجوع کنید. در صورتی که مایل بودید می توانید به این تنظیمات، سوییچ های -s و -x را هم اضافه کنید تا فایل ها را به بخش های مختلفی تقسیم و دانلود کند. مثلا 6 s- و 6 x- را اضافه کنید که هر فایل را به ۶ بخش تقسیم و دانلود کند.
aur و abs :
این ها سیستم مدیریت بسته نیستند ولی خوب است که کمی درباره شان صحبت کنیم. می دانید که بعضی برنامه ها را باید کامپایل کرد. چون بسته ی آماده ای برای آن برنامه ها وجود ندارد. این سیستم برای این به وجود آمده که کار کامپایل را ساده تر کند. به جرات می توان گفت که مخزن aur یکی از کامل ترین و بزرگ ترین مخازنی هست که تا به حال دیده اید و حدودا هر چیزی درون آن پیدا میشود.
اصلی ترین بخش این سیستم PKGBUILD ها و makepkg هستند. PKGBUILD ها همان فایل هایی هستند که از aur می گیرید. این فایل حاوی یک سری دستور برای دانلود سورس و کامپایل آن به صورت اتوماتیک است. makepkg هم دستوری است که PKGBUILD را اجرا میکند. روش کلی کار این است که اول فایل PKGBUILD بسته را از aur دریافت می کنید. بعد فایل PKGBUILD را درون پوشه ای قرار می دهید. بعد از طریق ترمینال وارد پوشه شده و دستور makepkg را در آن پوشه اجرا میکنید. به همین سادگی!
فقط به پکیج هایی که باید قبل از نصب پکیج مورد نظرتان نصب شوند دقت کنید. معمولا در صفحه ای که PKGBUILD را دریافت می کنید این پکیج ها (وابستگی ها یا dependencies) نوشته شده است. این ها را باید قبل از نصب پکیج مورد نظر نصب کنید. همچنین دقت کنید که دستور makepkg به مجوز root نیاز ندارد.
این اصول کار بود. راه ساده تر برای این کار استفاده از yaourt است. با استفاده از این برنامه می توانید هم در مخازن اصلی و هم در aur به دنبال بسته ی مورد نظر بگردید و آن را نصب کنید. این برنامه تمام کار ها را خودکار انجام می دهد. شما فقط باید اسم بسته را به آن بدهید. خود برنامه از اینجا قابل دانلود و نصب است (از طریق aur دانلود و به شرح بالا نصب شود). درباره ی این برنامه توضیحی نمی دهیم ولی راهنمای آن در اینجا قابل مشاهده است.
در آخر پیشنهاد می کنم هر مشکلی داشتید اول با man pacman در میان بگذارید!
۲-apt-get , dkpg , synaptics
این برنامه مربوط به دبیان و اوبونتو و اکثر توزیع های برپایه ی این دو است (مثل مینت). طریقه ی کار با آن هم خیلی ساده است.
نصب بسته :
برای دانلود و نصب یک بسته از مخازن از دستور زیر استفاده کنید :
اگر می خواهید چند بسته را هم زمان نصب کنید اسم آن ها را با فاصله بنویسید.
حذف بسته :
برای حذف کردن یک بسته از دستور زیر استفاده کنید :
مثل قبلی برای حذف چند بسته اسم آن ها را با فاصله بنویسید.
به روز رسانی مخازن :
برای این کار از دستور زیر استفاده کنید :
این دستور لیست تمام بسته های موجود را به روز میکند.
به روز رسانی بسته ها :
برای این که تمام بسته های نصب شده را به آخرین ورژن موجود در مخازن آپدیت کنید از این دستور استفاده کنید :
این دستورات ساده، برای کار کردن با این نرم افزار بودند. حال به بیان چند نکته می پردازیم.
نکته :
در دستوراتی که اسم بسته ها مورد نیاز هستند (نصب یا حذف) میتوانید از wildcards یعنی علامت هایی مثل * یا ؟ استفاده کنید. فرض کنید می خواهید تمام بسته هایی که با xfce شروع می شوند را نصب کنید. برای این کار از این دستور استفاده کنید :
پارامتر d را زمانی به کار ببرید که می خواهید بسته ها را فقط دانلود کنید ولی نصب نکنید. مثلا این دستور :
بسته های مورد نیاز برای example را فقط دانلود می کند ولی چیزی نصب نمی شود.
نکته ی دیگر در مورد محل نگه داری بسته های دانلود شده است. بسته های دانلود شده در محل /var/cache/apt/archives نگه داری می شوند. این محل بعد از مدتی شلوغ و حجیم خواهد شد. اگر مطمئن هستید که سیستم مشکلی ندارد و همچنین به بسته های دانلود شده نیاز ندارید از این دستور استفاده کنید تا محل cache پاکسازی شود :
این دستور تمام پکیج های موجود در محل cache را پاک میکند. همچنین دستور زیر هم کار مشابهی انجام خواهد داد :
فرق این دو دستور این است که دومی فقط بسته هایی را پاک می کند که دیگر در مخارن وجود ندارند (و احتمالا هم مورد نیاز نیستند).
نکته ی دیگر در مورد نصب آفلاین بسته هاست. اگر بسته ای را دانلود کرده باشید و بخواهید آن را نصب کنید از دستور استفاده کنید :
توجه داشته باشید که این دستور چیزی را دانلود نخواهد کرد و فقط همان فایلی را که مشخص کرده اید نصب میکند. فایل هایی که مربوط به بسته های دبیان باشد با پسوند deb شناخته می شوند. دقت کنید که اسم فایل را به جای pckagename بنویسید، نه اسم پکیج را. برنامه ی dpkg برنامه ی پیش فرض نصب بسته ها در توزیع دبیان گنو/لینوکس است. apt-get هم برای نصب کردن از این برنامه استفاده می کند ولی دانلود کردن بسته ها و پیدا کردن وابستگی ها کار خود apt-get هست.
برای افزایش سرعت apt-get می توان از اسکریپتی به اسم apt-fast استفاده کرد. این اسکریپت برای دانلود از برنامه ی axel بهره می برد که سرعت دانلود شما را احتمالا بالا خواهد برد. تمام فرمان هایی که با apt-get اجرا می شوند با این اسکریپت نیز کار می کنند. این اسکریپت را از اینجا دریافت کنید.
بعد از این که اسکریت را گرفتید باید در جایی کپی شود که بتوان همیشه و همه جا آن را اجرا کرد. می توانید از دستورات زیر استفاده کنید :
توجه داشته باشید که این دستورات به مجوز root نیاز دارند.
دستوری مفید که یکی از دوستان به آن اشاره کردند و برای حذف بسته های orphan ( بسته هایی که زمان زیادی پشتبانی از آن ها صورت نگرفته و احتمالا پر از باگ شده اند) میتواند به کار رود اینگونه است :
۳-zypper :
همان طور که می دانید این برنامه یعنی zypper برنامه ی مدیریت بسته در توزیع opensuse است. در این قسمت دیگر زیاد توضیح لازم نیست و به ذکر دستورات بسنده می کنیم چون با مفاهیم آن ها آشنا شده اید.
نصب با استفاده از zypper :
اگر خواستید می توانید به جای install فقط از in استفاده کنید.
حذف با استفاده از zypper :
فکر نمی کنم نیاز به توضیح اضافه باشد. همچنین می توانید به جای remove از rm هم استفاده کنید.
به روز رسانی مخازن :
گشتن به دنبال بسته ای خاص :
اگر به دنبال بسته ای خاص هستید ولی دقیقا نام آن را نمی دانید می توانید از دو روش استفاده کنید. اول این که از سوییچ search استفاده کنید :
دوم این که می توانید هر جا که اسم بسته ای را باید بنویسید از علائمی مثل ؟ یا * استفاده کنید.
نصب سورس یک بسته :
این دستور سورس بسته را دانلود می کند. البته باید پیش از آن مخازن مربوط به سورس را فعال کرده باشید (از yast می توانید برای این کار استفاده کنید). این دستور علاوه بر سورس بسته، تمام بسته هایی که جزء وابستگی ها هم هستند را دانلود و نصب می کند. برای این که این کار خودکار انجام نشود از سوییچ D استفاده کنید. اگر هم می خواهید فقط وابستگی ها را نصب کنید از سوییچ d استفاده کنید. شکل کلی دو دستور اینگونه است :
آپدیت بسته ها :
آپدیت سیستم :
این دستور کل سیستم را آپدیت می کند.
در آخر می خواهم این نکته را یاد آور شوم، همان طور که می دانید openSUSE اصطلاحا rpm-based است. درنتیجه zypper هم برای انجام فرامین از برنامه ی rpm استفاده می کند (مثل apt-get که از dpkg استفاده می کند).
۴-yum :
این برنامه مدیریت بسته در توزیع فدورا است. کار کردن با این برنامه هم به سادگی برنامه های قبلی است.
نصب بسته :
حذف بسته :
آپدیت بسته ها :
همچنین :
حذف بسته از cache :
همان طور که می دانید بسته های دانلود شده در جایی به اسم cache قرار می گیرند. برای yum این مسیر /var/cache/yum است. این دستور بسته های اضافی که دیگر نیاز به آنها نیست را از این مسیر پاک میکند. در صورتی از این دستور استفاده کنید که مطمئن باشید دیگر به این بسته ها نیاز ندارید یعنی اینکه سیستم درست کار می کند و مشکلی ندارد.
گشتن به دنبال بسته :
مثل zypper دو روش پیش رو دارید.
یا از فرمان search استفاده کنید :
یا زمانی که می خواهید اسم بسته ای را بنویسید از علامت های ؟ یا * استفاده کنید.
نصب گروهی بسته ها :
مخازن فدورا بعضی بسته ها را به عنوان یک گروه عرضه می کند که این گروه ها برای نصب آسان برنامه های پرکاربرد استفاده می شوند. مثلا دسکتاپ های gnome – kde – xfce یا مثلا lamp در یک گروه بسته قرار گرفته اند که با نصب گروه مربوطه ، تمام بسته های مورد نیاز برای آن برنامه یا کاربرد خاص به طور کامل نصب می شوند. برای نصب یک گروه از فرمان زیر استفاده کنید :
آپدیت گروه :
برای اینکه بسته های یک گروه را آپدیت کنید از دستور زیر استفاده کنید :
حذف یک گروه :
برای حذف یک گروه که قبلا نصب کرده اید از فرمانی به شکل زیر استفاده کنید :
لیست کردن نام تمامی گروه ها :
برای گشتن درون خروجی این دستور نیز خودتان میدانید چه کنید! (اگر هم نمیدانید ابتدای مطلب را بخوانید)
دیدن اطلاعات در مورد گروه :
این دستور نیز اطلاعاتی در مورد گروه مورد نظر (مانند بسته های موجود در آن) به شما خواهد داد.
نکته :
دستوراتی که مربوط به گروه هستند به اسم گروه نیاز دارند. حتما اسم گروه ها را داخل گیومه ( همان ” ” ) قرار دهید. مثلا برای نصب گنوم از دستور زیر استفاده کنید :
نکته ی دیگر در مورد سرعت دانلود است. می توانید کاری کنید که yum بسته ها را با استفاده از axel دانلود کند. برای این کار دو فایل axelget.rar و linux.txt را دانلود کنید. فایل ها را درون پوشه ای قرار دهید. دستورات زیر را با مجوز root ( یا sudo یا su ) اجرا کنید :
برنامه ی axel را نصب کنید :
از این به بعد دانلودهای yum با axel انجام می شوند. به همین راحتی!
اگه سوالی داشتید حتما ابتدا از فرمان man استفاده کنید.توضیحات کاملی در صفحات man وجود دارد .
معمولا اکثر این پکیج منیجرها دارای رابط گرافیکی مناسب هستند. با این حال آشنا بودن با نحوه استفاده از آنها از طریق خط فرمان کمک بزرگی به شما خواهد کرد. در اغلب موارد اقدام از طریق خط فرمان سریع تر و بی نقص تر خواهد بود. چرا که شما با داشتن خروجی مربوط به هر دستور به راحتی می توانبد به عیب یابی و رفع مشکل بپردازید.
۱- pacman , aur , abs
همان طور که می دانید این سیستم مدیریت بسته در توزیع آرچ لینوکس، به کار رفته است و در توزیع های دیگری مثل frugalware یا DeLi Linux (که در حال حاضر با نام ConnochaetOS عرضه می شود) هم به کار گرفته شده است. این برنامه هر کاری که مورد نیاز شما باشد را به سادگی انجام می دهد. اینجا می خواهیم اصول کلی کار با این برنامه را آموزش دهیم. در آخر نیز نکاتی که به نظر شخص خودم مفید هستند را بیان میکنم. امیدواریم این مطلب برایتان مفید باشد.
نصب با استفاده از pacman :
برای این کار از سوییچ S- استفاده کنید. به این فرم :
کد PHP:
pacman -S packagenames
می توانید چند سوییچ دیگر را نیز با این سوییچ به کار ببرید. از y برای آپدیت کردن همه ی مخازن استفاده کنید. از u برای آپدیت کردن پکیج ها استفاده کنید. وقتی از سوییچ w استفاده می کنید به این معنی است که شما می خواهید فقط پکیج ها دانلود شوند ولی چیزی نصب نشود. مثلا برای اینکه سیستم را بصورت کامل آپدیت کنید از :
کد PHP:
pacman -Syu
اگه اسم پکیج را دقیقا نمی دانید و می خواهید دنبال آن بگردید از s استفاده کنید :
کد PHP:
pacman -Ss searchterm
کد PHP:
(pacman -S $(pacman -Ssq searchterm
نکته ی دیگری نیز هست آن هم این که بسته هایی که دانلود می شوند به طور پیش فرض در مسیر /var/cache/pacman/pkg قرار می گیرند. بعد از مدتی این مسیر حجیم و حاوی تعداد زیادی بسته می شود. این مورد، هم خوب است و هم بد. خوب از این نظر که اگر با بسته ای مشکل داشتید و سیستم شما را به هم ریخت به سادگی می توانید نسخه ی پیشین آن را که درست کار می کرد از این مسیر نصب کنید تا مشکل برطرف شود. بد هم از این نظر که این بسته ها به مرور زمان فضای زیادی اشغال میکنند. اگر سیستم شما مشکلی ندارد می توانید بسته های قدیمی را پاک کنید. از این دستور استفاده کنید :
کد PHP:
pacman -Sc
برای حذف یه پکیج میتوانید از سوییچ R استفاده کنید. به این شکل :
کد PHP:
pacman -R packagename
اگه بسته ای را خودتان دانلود کردید یا از aur گرفتید و یا با abs (توضیحات این دو مورد در ادامه آمده است) آن را کامپایل کردید و می خواهید اقدام به نصب آن کنید، این دستور این کار را برای شما انجام خواهد داد :
کد PHP:
pacman -U filename
دیدن بسته های نصب شده :
برای این که بفهمید چه بسته هایی روی سیستم نصب هست از این دستور استفاده کنید.
کد PHP:
pacman -Q
نکته :
اگر دقت کرده باشید سرعت دانلود خود pacman خیلی زیاد نیست. میتوانید پکیج ها را به صورت دستی خودتان دانلود کرده و آن ها را در مسیر cache که پیش تر گفته شد قرار دهید. آن گاه دستور نصب را اجرا کنید که در این حالت چون بسته در cache موجود است بدون نیاز به دانلود مجدد، عملیات نصب انجام خواهد شد.احتمالا این روش سرعت دانلود بیشتری خواهد داشت، چون شما با برنامه ی دلخواهتان بسته ها را دانلود می کنید. البته می توانید کاری کنید که خود pacman با استفاده از برنامه ی دیگری بسته ها را دانلود کند. برای این کار باید فایل /etc/pacman.conf را ویرایش کنید. در این فایل خطی به صورت :
کد PHP:
….=XferCommand#
کد PHP:
usr/bin/wget –passive-ftp -c -O %o %u/
usr/bin/aria2c –allow-overwrite=true -c –file-allocation=none –log-level=error \ -m2 –max-connection-per-server=2 –max-file-not-found=5 –min-split-size=5M –no-conf \ –remote-time=true –summary-interval=60 -t5 -d / -o %o %u/
usr/bin/axel -n 5 -a -o %o %u/
تنظیمات wget که نیازی به توضیح ندارد. axel هم ساده است فقط فایل را به ۵ بخش برای دانلود تقسیم می کند. اگر خواستید عدد ۵ را تغییر دهید آزاد هستید.
تنظیمات aria2 را نیز به همین شکل رها کنید. اگر میخواهید بیشتر بدانید به این صفحه رجوع کنید. در صورتی که مایل بودید می توانید به این تنظیمات، سوییچ های -s و -x را هم اضافه کنید تا فایل ها را به بخش های مختلفی تقسیم و دانلود کند. مثلا 6 s- و 6 x- را اضافه کنید که هر فایل را به ۶ بخش تقسیم و دانلود کند.
aur و abs :
این ها سیستم مدیریت بسته نیستند ولی خوب است که کمی درباره شان صحبت کنیم. می دانید که بعضی برنامه ها را باید کامپایل کرد. چون بسته ی آماده ای برای آن برنامه ها وجود ندارد. این سیستم برای این به وجود آمده که کار کامپایل را ساده تر کند. به جرات می توان گفت که مخزن aur یکی از کامل ترین و بزرگ ترین مخازنی هست که تا به حال دیده اید و حدودا هر چیزی درون آن پیدا میشود.
اصلی ترین بخش این سیستم PKGBUILD ها و makepkg هستند. PKGBUILD ها همان فایل هایی هستند که از aur می گیرید. این فایل حاوی یک سری دستور برای دانلود سورس و کامپایل آن به صورت اتوماتیک است. makepkg هم دستوری است که PKGBUILD را اجرا میکند. روش کلی کار این است که اول فایل PKGBUILD بسته را از aur دریافت می کنید. بعد فایل PKGBUILD را درون پوشه ای قرار می دهید. بعد از طریق ترمینال وارد پوشه شده و دستور makepkg را در آن پوشه اجرا میکنید. به همین سادگی!
فقط به پکیج هایی که باید قبل از نصب پکیج مورد نظرتان نصب شوند دقت کنید. معمولا در صفحه ای که PKGBUILD را دریافت می کنید این پکیج ها (وابستگی ها یا dependencies) نوشته شده است. این ها را باید قبل از نصب پکیج مورد نظر نصب کنید. همچنین دقت کنید که دستور makepkg به مجوز root نیاز ندارد.
این اصول کار بود. راه ساده تر برای این کار استفاده از yaourt است. با استفاده از این برنامه می توانید هم در مخازن اصلی و هم در aur به دنبال بسته ی مورد نظر بگردید و آن را نصب کنید. این برنامه تمام کار ها را خودکار انجام می دهد. شما فقط باید اسم بسته را به آن بدهید. خود برنامه از اینجا قابل دانلود و نصب است (از طریق aur دانلود و به شرح بالا نصب شود). درباره ی این برنامه توضیحی نمی دهیم ولی راهنمای آن در اینجا قابل مشاهده است.
در آخر پیشنهاد می کنم هر مشکلی داشتید اول با man pacman در میان بگذارید!
۲-apt-get , dkpg , synaptics
این برنامه مربوط به دبیان و اوبونتو و اکثر توزیع های برپایه ی این دو است (مثل مینت). طریقه ی کار با آن هم خیلی ساده است.
نصب بسته :
برای دانلود و نصب یک بسته از مخازن از دستور زیر استفاده کنید :
کد PHP:
apt-get install packagename
حذف بسته :
برای حذف کردن یک بسته از دستور زیر استفاده کنید :
کد PHP:
apt-get remove packagename
به روز رسانی مخازن :
برای این کار از دستور زیر استفاده کنید :
کد PHP:
apt-get update
به روز رسانی بسته ها :
برای این که تمام بسته های نصب شده را به آخرین ورژن موجود در مخازن آپدیت کنید از این دستور استفاده کنید :
کد PHP:
apt-get upgrade
نکته :
در دستوراتی که اسم بسته ها مورد نیاز هستند (نصب یا حذف) میتوانید از wildcards یعنی علامت هایی مثل * یا ؟ استفاده کنید. فرض کنید می خواهید تمام بسته هایی که با xfce شروع می شوند را نصب کنید. برای این کار از این دستور استفاده کنید :
کد PHP:
apt-get install xfce*
کد PHP:
apt-get -d install example
نکته ی دیگر در مورد محل نگه داری بسته های دانلود شده است. بسته های دانلود شده در محل /var/cache/apt/archives نگه داری می شوند. این محل بعد از مدتی شلوغ و حجیم خواهد شد. اگر مطمئن هستید که سیستم مشکلی ندارد و همچنین به بسته های دانلود شده نیاز ندارید از این دستور استفاده کنید تا محل cache پاکسازی شود :
کد PHP:
apt-get clean
کد PHP:
apt-get autoclean
نکته ی دیگر در مورد نصب آفلاین بسته هاست. اگر بسته ای را دانلود کرده باشید و بخواهید آن را نصب کنید از دستور استفاده کنید :
کد PHP:
dpkg -i packagename
برای افزایش سرعت apt-get می توان از اسکریپتی به اسم apt-fast استفاده کرد. این اسکریپت برای دانلود از برنامه ی axel بهره می برد که سرعت دانلود شما را احتمالا بالا خواهد برد. تمام فرمان هایی که با apt-get اجرا می شوند با این اسکریپت نیز کار می کنند. این اسکریپت را از اینجا دریافت کنید.
بعد از این که اسکریت را گرفتید باید در جایی کپی شود که بتوان همیشه و همه جا آن را اجرا کرد. می توانید از دستورات زیر استفاده کنید :
کد PHP:
cp apt-fat /usr/bin
کد PHP:
chmod +x /usr/bin/apt-fast
دستوری مفید که یکی از دوستان به آن اشاره کردند و برای حذف بسته های orphan ( بسته هایی که زمان زیادی پشتبانی از آن ها صورت نگرفته و احتمالا پر از باگ شده اند) میتواند به کار رود اینگونه است :
کد PHP:
(pacman -Rd $(pacman Qqtd
۳-zypper :
همان طور که می دانید این برنامه یعنی zypper برنامه ی مدیریت بسته در توزیع opensuse است. در این قسمت دیگر زیاد توضیح لازم نیست و به ذکر دستورات بسنده می کنیم چون با مفاهیم آن ها آشنا شده اید.
نصب با استفاده از zypper :
کد PHP:
zypper install packagenames
حذف با استفاده از zypper :
کد PHP:
zypper remove packagenames
به روز رسانی مخازن :
کد PHP:
zypper refresh
اگر به دنبال بسته ای خاص هستید ولی دقیقا نام آن را نمی دانید می توانید از دو روش استفاده کنید. اول این که از سوییچ search استفاده کنید :
کد PHP:
zypper search packagename
نصب سورس یک بسته :
کد PHP:
zypper source-install packagename
کد PHP:
zypper source-install -D packagename
کد PHP:
zypper source-install -d packagename
کد PHP:
zypper update
کد PHP:
zypper dist-upgrade
در آخر می خواهم این نکته را یاد آور شوم، همان طور که می دانید openSUSE اصطلاحا rpm-based است. درنتیجه zypper هم برای انجام فرامین از برنامه ی rpm استفاده می کند (مثل apt-get که از dpkg استفاده می کند).
۴-yum :
این برنامه مدیریت بسته در توزیع فدورا است. کار کردن با این برنامه هم به سادگی برنامه های قبلی است.
نصب بسته :
کد PHP:
yum install packagenames
کد PHP:
yum remove packagenames
کد PHP:
yum update
کد PHP:
yum upgrade
کد PHP:
yum clean all
گشتن به دنبال بسته :
مثل zypper دو روش پیش رو دارید.
یا از فرمان search استفاده کنید :
کد PHP:
zypper search packagename
نصب گروهی بسته ها :
مخازن فدورا بعضی بسته ها را به عنوان یک گروه عرضه می کند که این گروه ها برای نصب آسان برنامه های پرکاربرد استفاده می شوند. مثلا دسکتاپ های gnome – kde – xfce یا مثلا lamp در یک گروه بسته قرار گرفته اند که با نصب گروه مربوطه ، تمام بسته های مورد نیاز برای آن برنامه یا کاربرد خاص به طور کامل نصب می شوند. برای نصب یک گروه از فرمان زیر استفاده کنید :
کد PHP:
yum groupinstall groupname
برای اینکه بسته های یک گروه را آپدیت کنید از دستور زیر استفاده کنید :
کد PHP:
yum groupupdate groupname
برای حذف یک گروه که قبلا نصب کرده اید از فرمانی به شکل زیر استفاده کنید :
کد PHP:
yum groupremove groupname
کد PHP:
yum grouplist
دیدن اطلاعات در مورد گروه :
کد PHP:
yum groupinfo groupname
نکته :
دستوراتی که مربوط به گروه هستند به اسم گروه نیاز دارند. حتما اسم گروه ها را داخل گیومه ( همان ” ” ) قرار دهید. مثلا برای نصب گنوم از دستور زیر استفاده کنید :
کد PHP:
yum groupinstall “GNOME Desktop Environment”
کد PHP:
/cp axelget.conf /etc/yum/pluginconf.d
کد PHP:
/cp axelget.py /usr/lib/yum-plugins
کد PHP:
yum install axel
اگه سوالی داشتید حتما ابتدا از فرمان man استفاده کنید.توضیحات کاملی در صفحات man وجود دارد .