در سال ۱۹۹۰ شرکت اينتل، استاندارد جديدی با نام PCI را معرفی کرد. در گذرگاه فوق دستگاه ها قادر به دستيابی مستقيم به حافظه سيستم می باشند که برای ارتباط با پردازنده از يک " پل ارتباطی " جهت ارتباط با گذرگاه فوق، با گذرگاه FrontSide استفاده می گردد.
PCI قادر به اتصال حداکثر پنج عنصر خارجی است. تراشه " پل ارتباطی " PCI ، سرعت مناسب برای گذرگاه را مستقل از سرعت پردازنده تنظيم می نمايد. گذرگاه های PCI در ابتدا ۳۲ بيتی و دارای سرعت ۳۳ مگاهرتز بودند. در ادامه با اعمال تغييرات سرعت آنها به ۶۶ مگاهرتز و ۶۴ بيتی شدند. اخيرا" نيز سرعت گذرگاه فوق تغيير و به 133 مگاهرتز رسيده است. (در چنين حالتی سرعت ارسال داده به يک گيگا بايت در ثانيه خواهد رسيد)
کارت های PCI دارای ۴۷ پين می باشند. گذرگاه PCI قادر به انجام وظايف مربوطه با تعداد اندکی پين است (چون از ويژگی مالتی پلکسينگ استفاده می نمايد). در اين حالت دستگاه مورد نظر بيش از يک سيگنال را از طريق پين ارسال می دارد. PCI امکان استفاده دستگاه های ۵ ولت و ۳/۳ را فراهم می نمايد.
نویسنده : سهیل تهرانی پور