آگاهی کوچکی از معماری لینوپکس به ما کمک می کنه تا درک بهتری از ساختار لینوکس و اوبونتو داشته باشیم تا نصب و راه اندازی لینوکس برامون ساده تر بشه !
کرنل – KERNEL :
هسته اصلی سیستم عامل لینوکس (کرنل) kernel می باشد. kernel (کرنل) قسمتی از سیستم که حافظه ,فایل ها و وسایل جانبی را مدیریت میکند ,زمان و تاریخ را حفظ میکند برنامه های کاربردی را آغاز میکند و منابع سیستمی را تخصیص می دهد.
Kernel مستقیما با سخت افزار در ارتباط است.
( کرنل رابط بین سخت افزار سیستم و برنامه هاست تا به بهترین نحو ازتمام توان سیستم استفاده کنیم , قدرت کرنل از رجیستری ویندوز بسیار بالاتره و برای همین در محاسبات زیاد یا رندر پروژه های بزرگ و ابر کامپیتور ها از لینوکس استفاده میشه )
شل – SHELL :
shell(شل) نقش رابط بین کاربر و kernel (کرنل) را بر عهده دارد.
(شل) shell یک برنامه مفید می باشد که دستورات و فرمانها را از کاربر دریافت میکند و بعد از ترجمه آن را جهت اجرا به kenrel تحویل میدهد.
LINUX UTILITES :
لینوکس utilites یا فرمانها یک مجموعه در حدود ۲۰۰ برنامه که فرآیند لازم را برعهده دارند. این برنامها از طریق shell درخواست میشوند.
APPLICATION SOFTWARE :
ّبرنامه هایی نظیر نرم افزار حسابداری و سیستمهای مدیریتی و data base می باشند.
( تفاوت اصلی لینوکس و ویندوز در هسته ی اون هاست که در لینوکس هسته اصلی رو کرنل و در ویندوز رجچیستری می دونیم. بعد از نصب هر برنامه در ویندوز تنظیمات اون برنامه در رجیستری ویندوز اعمال میشه و برنامه در هنگام اجرا به رجیستری میره و از اونجا فایل های مربوط به خودش رو باز می کنه و این یعنی اگر برنامه ای هنگ کنه رجیستری ویندوز هنگ می کنه و به عبارتی کل سیستم هنگ می کنه و یا اگه سیستم ویروس بگیره اول میره سراغ رجیستری و اون رو مورد حمله قرار میده چون آسیب پذیره و مرکز اصلی ویندوزه و اگر خراب بشه ویندوز خراب میشه.
رجیستری ویندوز مثل یک باغجه ی کوچیک می مونه که وقتی برنامه ای توی اون می کاریم ریشه هاش رو توی باغچه فرو می کنه و وقتی اون بوته رو برمی داریم جای زخم اون روی باغچه باقی می مونه.
در لینوکس روند متفاوته و کرنل وظیفه ای ارتباط بین برنامه ها و سخت افزار رو بر عهده داره.
وقتی برنامه ای رو توی لینوکس نصب می کنیم تغییری رو کر نل لینوکس اعمال نمیشه و تنها یک فایل در کنار نرم افزار ساخته میشه و تنظیمات اون در اون فایل ذخیره میشه !
اگر برنامه ای در لینوکس خراب بشه دلیل بر خرابی کل لینوکس نیست و میشه دوباره اون رو درست کرد.
اگر توی لینوکس برنامه ای هنگ کنه هسته ی سیستم هنگ نمی کنه و اگر محیط گرافی رو درگیر نکنه میشه به سادگی اون برنامه رو بست و دوباره باز کرد.
هسته ی لینوکس مثل یک آهنربا می مونه و برنامه ها روی اون میچسبن و میشه به سادگی اون ها رو برداشت بدون این که برای هسته مشگلی پیش بیاد ! )
سیستم عامل لینوکس از دو محیط گرافیکی GUI-Graphical User Interface و محیط متنی CLI-Command Line Interface تشکیل شده است.
برای رفتن به محیط CUI با فشار دادن دکمه های Ctrl+Alt+F1 و یا Ctrl+Alt+F2…F6 میتوانیم به آن دستیابی پیدا کنیم و با فشار دادن Ctrl+Alt+F7 میتوانیم به محیط گرافیکی وارد شویم.
( در اوبونتو با فشار دادن کلید های میانبر Alt+Ctrl + T میشه ترمینال رو باز کرد و اگر در محیط متنی اوبونتو باشیم میشه با نوشتن گزینه ی Startx محیط گرافیکی رو اجرا کرد )
در ویندوز administrator توانایی انجام هر گونه تنظیمی مثل اضافه کردن, حذف کاربر, دادن permission به یک فلدر و یا فایل خاص و … دارد در سیستم لینوکس administartor را root می نامیم. بدین مفهوم که root قادر به انجام اختیارات گفته شده می باشد.
برای تشخیص اینکه کاربر در سیستم login کرده یا root میتوانیم از اعلائم زیر این مطلب را متوجه شویم # نشاندهنده root و یا در اصطلاح super user می باشد.
( برای این که در ترمینال اوبونتو دستوری بدیم که به صورت روت اعمال بشه اول دستور می نویسیم sudo و دستوررو در ادامه ی اون مینویسیم و بعد از زدن اینتر از ما پسورد روت رو می خواد )
$ نشاندهنده کاربر معمولی و یا همان normal user می باشد.
پس از وارد کردن root به عنوان اسم login و پسورد , خط زیر نمایان میشود [root@localhost ~ ]
root نشاندهنده اسم user می باشد.
localhost نام کامپیوتر می باشد.
~ دایرکتوری که در آن هستیم می باشد.
کرنل – KERNEL :
هسته اصلی سیستم عامل لینوکس (کرنل) kernel می باشد. kernel (کرنل) قسمتی از سیستم که حافظه ,فایل ها و وسایل جانبی را مدیریت میکند, زمان و تاریخ را حفظ میکند برنامه های کاربردی را آغاز میکند و منابع سیستمی را تخصیص می دهد.
Kernel مستقیما با سخت افزار در ارتباط است.
شل – SHELL :
shell(شل) نقش رابط بین کاربر و kernel (کرنل) را بر عهده دارد.
(شل) shell یک برنامه مفید می باشد که دستورات و فرمانها را از کاربر دریافت میکند و بعد از ترجمه آن را جهت اجرا به kenrel تحویل میدهد.
LINUX UTILITES :
لینوکس utilites یا فرمانها یک مجموعه در حدود ۲۰۰ برنامه که فرآیند لازم را برعهده دارند. این برنامها از طریق shell درخواست میشوند.
APPLICATION SOFTWARE :
ّبرنامه هایی نظیر نرم افزار حسابداری و سیستمهای مدیریتی و data base می باشند.
سیستم عامل لینوکس از دو محیط گرافیکی GUI-Graphical User Interface و محیط متنی CLI-Command Line Interface تشکیل شده است.
برای رفتن به محیط CUI با فشار دادن دکمه های Ctrl+Alt+F1 و یا Ctrl+Alt+F2…F6 میتوانیم به آن دستیابی پیدا کنیم و با فشار دادن Ctrl+Alt+F7 میتوانیم به محیط گرافیکی وارد شویم.
در ویندوز administrator توانایی انجام هر گونه تنظیمی مثل اضافه کردن, حذف کاربر, دادن permission به یک فلدر و یا فایل خاص و … دارد در سیستم لینوکس administartor را root می نامیم. بدین مفهوم که root قادر به انجام اختیارات گفته شده می باشد.
برای تشخیص اینکه کاربر در سیستم login کرده یا root میتوانیم از اعلائم زیر این مطلب را متوجه شویم # نشاندهنده root و یا در اصطلاح super user می باشد.
$ نشاندهنده کاربر معمولی و یا همان normal user می باشد.
پس از وارد کردن root به عنوان اسم login و پسورد, خط زیر نمایان میشود [root@localhost ~ ]
root نشاندهنده اسم user می باشد.
localhost نام کامپیوتر می باشد.
~ دایرکتوری که در آن هستیم می باشد.
کرنل – KERNEL :
هسته اصلی سیستم عامل لینوکس (کرنل) kernel می باشد. kernel (کرنل) قسمتی از سیستم که حافظه ,فایل ها و وسایل جانبی را مدیریت میکند ,زمان و تاریخ را حفظ میکند برنامه های کاربردی را آغاز میکند و منابع سیستمی را تخصیص می دهد.
Kernel مستقیما با سخت افزار در ارتباط است.
( کرنل رابط بین سخت افزار سیستم و برنامه هاست تا به بهترین نحو ازتمام توان سیستم استفاده کنیم , قدرت کرنل از رجیستری ویندوز بسیار بالاتره و برای همین در محاسبات زیاد یا رندر پروژه های بزرگ و ابر کامپیتور ها از لینوکس استفاده میشه )
شل – SHELL :
shell(شل) نقش رابط بین کاربر و kernel (کرنل) را بر عهده دارد.
(شل) shell یک برنامه مفید می باشد که دستورات و فرمانها را از کاربر دریافت میکند و بعد از ترجمه آن را جهت اجرا به kenrel تحویل میدهد.
LINUX UTILITES :
لینوکس utilites یا فرمانها یک مجموعه در حدود ۲۰۰ برنامه که فرآیند لازم را برعهده دارند. این برنامها از طریق shell درخواست میشوند.
APPLICATION SOFTWARE :
ّبرنامه هایی نظیر نرم افزار حسابداری و سیستمهای مدیریتی و data base می باشند.
( تفاوت اصلی لینوکس و ویندوز در هسته ی اون هاست که در لینوکس هسته اصلی رو کرنل و در ویندوز رجچیستری می دونیم. بعد از نصب هر برنامه در ویندوز تنظیمات اون برنامه در رجیستری ویندوز اعمال میشه و برنامه در هنگام اجرا به رجیستری میره و از اونجا فایل های مربوط به خودش رو باز می کنه و این یعنی اگر برنامه ای هنگ کنه رجیستری ویندوز هنگ می کنه و به عبارتی کل سیستم هنگ می کنه و یا اگه سیستم ویروس بگیره اول میره سراغ رجیستری و اون رو مورد حمله قرار میده چون آسیب پذیره و مرکز اصلی ویندوزه و اگر خراب بشه ویندوز خراب میشه.
رجیستری ویندوز مثل یک باغجه ی کوچیک می مونه که وقتی برنامه ای توی اون می کاریم ریشه هاش رو توی باغچه فرو می کنه و وقتی اون بوته رو برمی داریم جای زخم اون روی باغچه باقی می مونه.
در لینوکس روند متفاوته و کرنل وظیفه ای ارتباط بین برنامه ها و سخت افزار رو بر عهده داره.
وقتی برنامه ای رو توی لینوکس نصب می کنیم تغییری رو کر نل لینوکس اعمال نمیشه و تنها یک فایل در کنار نرم افزار ساخته میشه و تنظیمات اون در اون فایل ذخیره میشه !
اگر برنامه ای در لینوکس خراب بشه دلیل بر خرابی کل لینوکس نیست و میشه دوباره اون رو درست کرد.
اگر توی لینوکس برنامه ای هنگ کنه هسته ی سیستم هنگ نمی کنه و اگر محیط گرافی رو درگیر نکنه میشه به سادگی اون برنامه رو بست و دوباره باز کرد.
هسته ی لینوکس مثل یک آهنربا می مونه و برنامه ها روی اون میچسبن و میشه به سادگی اون ها رو برداشت بدون این که برای هسته مشگلی پیش بیاد ! )
سیستم عامل لینوکس از دو محیط گرافیکی GUI-Graphical User Interface و محیط متنی CLI-Command Line Interface تشکیل شده است.
برای رفتن به محیط CUI با فشار دادن دکمه های Ctrl+Alt+F1 و یا Ctrl+Alt+F2…F6 میتوانیم به آن دستیابی پیدا کنیم و با فشار دادن Ctrl+Alt+F7 میتوانیم به محیط گرافیکی وارد شویم.
( در اوبونتو با فشار دادن کلید های میانبر Alt+Ctrl + T میشه ترمینال رو باز کرد و اگر در محیط متنی اوبونتو باشیم میشه با نوشتن گزینه ی Startx محیط گرافیکی رو اجرا کرد )
در ویندوز administrator توانایی انجام هر گونه تنظیمی مثل اضافه کردن, حذف کاربر, دادن permission به یک فلدر و یا فایل خاص و … دارد در سیستم لینوکس administartor را root می نامیم. بدین مفهوم که root قادر به انجام اختیارات گفته شده می باشد.
برای تشخیص اینکه کاربر در سیستم login کرده یا root میتوانیم از اعلائم زیر این مطلب را متوجه شویم # نشاندهنده root و یا در اصطلاح super user می باشد.
( برای این که در ترمینال اوبونتو دستوری بدیم که به صورت روت اعمال بشه اول دستور می نویسیم sudo و دستوررو در ادامه ی اون مینویسیم و بعد از زدن اینتر از ما پسورد روت رو می خواد )
$ نشاندهنده کاربر معمولی و یا همان normal user می باشد.
پس از وارد کردن root به عنوان اسم login و پسورد , خط زیر نمایان میشود [root@localhost ~ ]
root نشاندهنده اسم user می باشد.
localhost نام کامپیوتر می باشد.
~ دایرکتوری که در آن هستیم می باشد.
کرنل – KERNEL :
هسته اصلی سیستم عامل لینوکس (کرنل) kernel می باشد. kernel (کرنل) قسمتی از سیستم که حافظه ,فایل ها و وسایل جانبی را مدیریت میکند, زمان و تاریخ را حفظ میکند برنامه های کاربردی را آغاز میکند و منابع سیستمی را تخصیص می دهد.
Kernel مستقیما با سخت افزار در ارتباط است.
شل – SHELL :
shell(شل) نقش رابط بین کاربر و kernel (کرنل) را بر عهده دارد.
(شل) shell یک برنامه مفید می باشد که دستورات و فرمانها را از کاربر دریافت میکند و بعد از ترجمه آن را جهت اجرا به kenrel تحویل میدهد.
LINUX UTILITES :
لینوکس utilites یا فرمانها یک مجموعه در حدود ۲۰۰ برنامه که فرآیند لازم را برعهده دارند. این برنامها از طریق shell درخواست میشوند.
APPLICATION SOFTWARE :
ّبرنامه هایی نظیر نرم افزار حسابداری و سیستمهای مدیریتی و data base می باشند.
سیستم عامل لینوکس از دو محیط گرافیکی GUI-Graphical User Interface و محیط متنی CLI-Command Line Interface تشکیل شده است.
برای رفتن به محیط CUI با فشار دادن دکمه های Ctrl+Alt+F1 و یا Ctrl+Alt+F2…F6 میتوانیم به آن دستیابی پیدا کنیم و با فشار دادن Ctrl+Alt+F7 میتوانیم به محیط گرافیکی وارد شویم.
در ویندوز administrator توانایی انجام هر گونه تنظیمی مثل اضافه کردن, حذف کاربر, دادن permission به یک فلدر و یا فایل خاص و … دارد در سیستم لینوکس administartor را root می نامیم. بدین مفهوم که root قادر به انجام اختیارات گفته شده می باشد.
برای تشخیص اینکه کاربر در سیستم login کرده یا root میتوانیم از اعلائم زیر این مطلب را متوجه شویم # نشاندهنده root و یا در اصطلاح super user می باشد.
$ نشاندهنده کاربر معمولی و یا همان normal user می باشد.
پس از وارد کردن root به عنوان اسم login و پسورد, خط زیر نمایان میشود [root@localhost ~ ]
root نشاندهنده اسم user می باشد.
localhost نام کامپیوتر می باشد.
~ دایرکتوری که در آن هستیم می باشد.